تولیدکننده داخلی چشم‌به راه دانش‌آموزان!|مشهد فوری

اواخر شهریور که می‌شود حال و هوای بازار هم تغییر می‌کند؛ فروشگاه‌ها پر می‌شوند از مادرانی که به همراه فرزندان خود برای خرید مهرماه و آمادگی رفتن به مدرسه درحال گشت‌زدن برای پیدا کردن اجناسی با کیفیت و البته قیمت مناسب هستند.

به گزارش سایت مشهد فوری، این روزها اگر وارد مغازه‌های لوازم التحریر شوی عطر دلنشین مدادهای رنگی نو و پاک‌کن‌های عطری مشامت را پر‌ می‌کند؛ و به جرات می‌توان گفت آنچه به‌عنوان بوی ماه مهر از آن تعریف می‌شود همین عطر ماندگار و خاطره‌انگیز مدادهای رنگی "استدلر" بود با آن سوسمار نقره‌ای که رویش حک می‌شد و دفترهای صدبرگی که امروز تبدیل به دفاتر پر زرق و برق فنری شده‌اند.

از روزهای مدرسه و خرید لوازم ‌التحریر آنچه به یاد می‌آورم این است که دلم می‌خواست تصویر شخصیت‌های کارتونی معروف روی آنها نقش بسته باشد؛آن زمان سیندرلا سلبریتی معروف و دوست‌داشتنی ما بود. من هم بدم نمی‌آمد کیف و جامدادی‌ام با طرح سیندرلا باشد و این درحالی بود که پدرومادرم بجای طرح و نقش، کیفیت و قیمت برای‌شان مهم بود در نتیجه کیف کلاس اول من هیچگاه مورد پسندم واقع نشد و این داستان من و بسیاری از هم نسل های من است.
حتی همین الان هم سلیقه فرزندان با والدین تفاوت دارد اما تغییر یک سری نگرش‌ها که جامعه را به سمت فرزندسالاری سوق داده معمولا موجب تسلیم والدین در برابر کودکانشان می‌شود.

خرید لوازم‌التحریر یکی از بحث‌های چالشی و داغ در خانواده‌هایی است که دانش‌آموز دارند؛ دغدغه هرکدام یک چیز است؛ دانش‌آموزان به زیبایی و راحتی و خانواده به کیفیت و قیمت لوازم‌التحریر فکر می‌کنند اما به راستی چند نفر از آنها به خرید کالای ایرانی اهمیت می‌دهند؟

در ابتدا به سراغ رضا دانش‌‌‌آموز پایه پنجم رفتم که در این باره می‌گوید: اجناس ایرانی از نظر طراحی ظاهری و رنگ‌بندی جذابیت لازم را ندارد درحالی که من دلم می‌خواهد وقتی به مدرسه می‌روم لوازم‌التحریرم رنگارنگ باشند و با بقیه فرق کنم اما اگر بخواهم لوازم‌التحریری بخرم که طرح‌های ایرانی روی آن نقش بسته شده بچه‌ها به من میخندند.
از او می‌پرسم آیا می‌داند که با این کار ممکن است پدر یک خانواده بیکار شود و فرزندانش نتوانند به مدرسه بروند؟ که پاسخ می‌دهد:اگر طرح‌های متفاوت‌تری بزنند و کیفیت هم داشته باشد چرا به جنس خارجی پول بدهیم؟

مرد عنکبوتی بجای کاراکترهای شکرستان

خانم سلیمان‌پور از دیگر مادرانی است که برای خرید لوازم‌التحریر برای دو فرزند دوقلویش به بازار آمده و اتفاقا دفاتری با طرح مرد عنکبوتی خریده است.
او در پاسخ به سوال خبرنگار مشهد فوری مبنی بر اینکه چرا لوازم‌التحریر با نقش شخصیت‌های کارتونی ایرانی نگرفته است پاسخ می‌دهد: بچه‌ها با شخصیت‌های کارتون‌هایی که می‌بینند همزادپنداری کرده و به آنها جذب می‌شوند، متاسفانه در کشور کارتن‌های جذاب که قهرمانان آنها بتوانند الگوی بچه‌ها شوند ساخته نشده پس چطور می‌توان کودکان را مجبور به خرید لوازم التحریر با نقش‌هایی کرد که دوست ندارند.

او ادامه می‌دهد: یکی از کارتون‌هایی که توانست نسبتا موفق عمل کند شکرستان بود اما باید این نکته را مدنظر قرار داد که بچه‌ها در این کارتون‌‌ها به دنبال قهرمانان خود می‌گردند.

"دارا و سارا" و اثرگذاری منفی آن!

در یکی دیگر از فروشگاه‌های لوازم‌التحریر چشمم به مادری می‌افتد که سن و سالش نشان می‌دهد از همان خانم‌هایی است که نسبتا زود ازدواج کرده و بچه‌دار شده است؛ کلا ۲۵ سال دارد و دختر خردسالش قرار است کلاس اول برود.
او درباره تولید لوازم التحریر با طرح‌های ایرانی ضمن انتقاد از اقداماتی که تا کنون صورت گرفته می‌گوید: دارا و سارا را خوب یادم هست؛ معتقدم یک کار به شدت ضعیف بود درحالی که می‌توان گفت در رده نخستین برندهای ایرانی عروسک و لوازم‌التحریر قرار می‌گرفت و باید برنامه‌ریزی‌های دقیق‌‌تری برای طراحی‌ این عروسک‌ها صورت می‌گرفت. متاسفانه آن کار انقدر در سطح پایینی انجام شد که حالا من بعنوان یک مادر با شنیدن عبارت "لوازم‌التحریر با طرح ایرانی" به سرعت به یاد دارا و سارا می‌افتم و خودم حاضر نیستم سراغ محصولات داخلی بروم.

معلم‌ها وظیفه فرهنگسازی دارند

در این میان چشمم به پدربزرگی می‌خورد که برای خرید لوازم‌التحریر همراه نوه‌هایش آمده است و این میزان همراهی آنقدر برایم جالب بود که از روی کنجکاوی باب گفتگو را با او باز کردم.
خودش را حسینی و بازنشسته آموزش و پرورش معرفی می‌کند و درباره ضرورت فرهنگسازی استفاده از کالاهای ایرانی این‌چنین می‌گوید: اینکه یک شهروند تصمیم بگیرد چه نوع کالایی بخرد به نوع تربیت و البته نگرش اجتماعی بستگی دارد.
پدرومادری که از همان ابتدا اصرار دارند برای کودک‌شان جنس خارجی بخرند در ذهن کودک خود اینطور تداعی می‌کنند که برای بهتر بودن باید لوازم برند داشت. به این ترتیب فرزندان ما با این تصور بزرگ شدند که اگر مارک اجناسی که خریداری می‌کنند خارجی نباشد نسبت به دیگران در سطح پایین‌تری قرار دارند.
او ادامه می‌دهد: در این بین نباید نقش تولید‌کننده را انکار کرد؛ اینکه یک کالا برای بچه‌ها که دنیای‌شان در رنگ‌ها خلاصه می‌شود جذابیت داشته باشد هنر تولیدکننده و طراح است.
از او می‌پرسم آیا برای نوه‌هایش لوازم‌التحریر با طرح ایرانی خریده یا نه که پاسخ می‌دهد: بچه‌ها را آزاد گذاشته‌ام اما برایشان مزایای استفاده از کالای تولید داخل را هم توضیح دادم و انتخاب با خودشان است .